Ruch charyzmatyczny opiera się na założeniu, że chrześcijanie – podobnie jak w Kościele pierwotnym – są obdarowywani charyzmatami, którymi służą ku zbudowaniu wspólnoty Kościoła. Odnowa w Duchu Świętym gromadzi wielu ludzi świeckich w różnym wieku i z różnych środowisk, odnajdujących dzięki niej swoje miejsce w Kościele i świecie. Osoby te tworzą grupy modlitewne, liczące od kilku do kilkuset członków. Łączy ich chrzest w Duchu Świętym – podstawowe doświadczenie wiary, znane pierwszym chrześcijanom.

Istnieją różne sposoby klasyfikacji charyzmatów nadzwyczajnych.
Poniżej podany jest jeden z nich.

Są to charyzmaty mniej spektakularne, a jednak bardzo ważne.

Chrzest w Duchu Świętym, zwany także „wylaniem Ducha Świętego”, „wylaniem darów Ducha Świętego” lub „odnowieniem darów Ducha Świętego” nawiązuje do biblijnej i historycznej Pięćdziesiątnicy (Dz 2, 1-41). W tym dniu apostołowie otrzymali Ducha Świętego (zostali ochrzczeni w Duchu Świętym), czemu towarzyszyło mówienie językami i przepowiadanie Jezusa z mocą (nawróciło się ok. 3 tys. ludzi).

Spotkania grup Odnowy w Duchu Świętym mają kilka charakterystycznych elementów: